Schoenen maken de man!

Mode door mijn moeders ogen

Ik weet niet zoveel over mode. Is nooit echt mijn ding geweest. De dagen dat mijn moeder me vroeger aankleedde en in feite mijn stijl voor me voorkauwde waren in retrospect de mooiste dagen van mijn leven. Tuinbroekje, leuk gekleurd shirtje eronder en het liefst schoenen in een neutrale kleur zodat ze bij elke outfit zouden passen. Een kind kan de was doen. Of kleding dragen in dit geval. Door de jaren heen heb ik veel verschillen stijlen geprobeerd. Emo, retro, snobbistisch, het heeft allemaal de revue wel gepaseerd in mijn schooltijd. Zelfs de tuinbroek die ik op 10-jarige leeftijd zo intens haatte dat ik hem met regelmaat achterin de kast verstopte kwam terug in een poging tot een hipsteroutfit. Wel met een los bandje uiteraard. Op het moment voelde ik me de best geklede persoon op de universiteit, terugkijkend besef ik dat medestudenten die mening zeer waarschijnlijk niet gedeeld hebben.

Smart-casual groeit vanzelf

Onderhand ben ik in een fase beland waar je je met name kleedt op de situatie waarin je je die dag zult bevinden. In mijn huidige leven  wordt die situatie negen van de tien keer werk. Immers, wat jullie allemaal zullen herkennen, verdwijnt je sociale leven naar de achtergrond zodra je onbezonnen studententijd voorbij is. Uitslapen en een beetje hangen maakt plaats voor lange werkdagen en eindeloos reizen in de spits. Samen met deze fulltime baan komt een soort smart casual kledingstijl die voor elke situatie passend kan zijn. Geen gekke printjes en felle kleuren, maar pullovers, overhemden en pantalons. Nette kapsels en blazers. Je ontwikkelt middels goedkeuring en afkeuring tijdens je werk een soort eigen semi-professionele stijl, in mijn geval zonder ik het zelf door had.

Eén overblijfsel van mama’s stijl

Hoewel deze huidige kledingstijl gelukkig niet overeenkomt met de ‘stoere doch lieve zoon van me’-look die mijn moeder me maar wat graag aanmeette, hebben de stijlen nog wel één ding gemeen: de neutrale kleur schoenen blijven consistent aanwezig. Als kind droeg ik altijd gympies, en los van de korte periode van kistjes (niet mijn trotste moment in retrospect) rond mijn puberjaren en slangenleren puntschoenen voor bij mijn eerste pak(nooit meer!)  zijn deze neutrale kleur gympies altijd in mijn leven gebleven. Onderhand koop ik mijn sneakers vrijwel altijd van hetzelfde merk, namelijk Mason Garments. Dit zijn mooie, stevig e sneakers in veel maten en bovenal: in rustige, neutrale kleuren. Dat is ideaal voor iemand als ik die geen enkel gevoel voor mode heeft, er kan vrij weinig aan mis gaan. Daarnaast ademen ze goed en blijven ze lang mooi. Ik denk dat deze schoenen een blijvertje in de stijl zullen zijn.